Moja Niedziela

By się ludziom podobać
W naszym życiu wiele jesteśmy w stanie zrobić tylko dlatego, że nasze działania przyniosą akceptację i aprobatę otoczenia. Zależy nam bardzo na tym, „aby się ludziom podobać”. Podejmowanie działań ze względu na innych niejednokrotnie pozostaje w sprzeczności nawet z naszym sumieniem. Jesteśmy gotowi podjąć się takiego postępowania, byle tylko nie narazić się na odrzucenie przez społeczeństwo.
Grupa usprawiedliwia
Kolejnym czynnikiem, dla którego w grupie jesteśmy zdolni do zachowań konformistycznych, jest rozłożenie odpowiedzialności. W grupie odpowiedzialność niejako się rozmywa, a każdy nasz czyn staje się, przynajmniej z naszego punktu widzenia, mniej brzemienny w skutki.
Społeczny dowód słuszności
Jesteśmy zdolni do wielu zachowań, które potem tłumaczymy tym, że „inni tak robią”. Argumentując w ten sposób, przyznajemy pierwsze miejsce w naszym systemie wartości ludziom, wśród których żyjemy, i czynimy z ich postępowania wyznacznik naszych poczynań. Przed tym właśnie przestrzega nas Jezus, sugerując, byśmy stawali się ostatnimi. Świadomość małości zawsze pobudza do poszukiwania kogoś większego. Jezus wskazuje na jedynego mistrza – Boga.

Tylko nieomylny Stwórca może określać dla nas taki sposób postępowania, którego uwieńczeniem będzie dobre życie i zmartwychwstanie.

Dar
Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo. Stworzył go z miłości, pierwszy pokochał i do miłości powołał. Życie jest niewypowiedzianym Bożym darem, którym bezinteresownie obdarował nas Stwórca. Wraz z nim otrzymaliśmy także wszelkie przymioty potrzebne do dobrego przejścia przez swoje życie.
Ku chwale Boga
Stwarzając świat, Bóg podzielił się swoją chwałą ze stworzeniami. Szczególny w niej udział przypadł człowiekowi. Już tutaj na Ziemi wszystko, cokolwiek podejmujemy, winno być czynione z intencją ukazania się w nas chwały Boga. Drugim istotnym motywem jest pożytek ludzi. Nasze działania winny przysłużyć się nam i innym na drodze do zbawienia.
Talenty
Otrzymane od Boga przymioty powinniśmy rozwijać. Tylko ich pomnażanie może pomóc nam w upodabnianiu się do Stwórcy (jest On przecież doskonałością, a rozwój talentów do doskonałości przybliża). Puszczenie „w obrót” biblijnych talentów to stworzenie możliwości korzystania z nich przez innych. W ten sposób i oni mogą mieć udział w doskonaleniu i zbliżaniu się do Stwórcy.

Nic nie masz, czego być nie otrzymał – napisze Apostoł (por. 1 Kor 4, 3). Warto „zainwestować” cały życiowy potencjał w dzieło zbawienia, by stać się jego uczestnikiem.