Integracja wyznawców islamu z kulturą europejską

Asymilacja to proces społeczny, za którego pośrednictwem jednostki i grupy zostają wchłonięte przez inną, zwykle dominującą grupę kulturową. Możemy więc mówić o asymilacji kulturowej, która charakteryzuje się utratą wyróżniających cech kulturowych, takich jak język czy religia. Zwykle proces asymilacji jest wielopoziomowy i prowadzi do zaniku różnic między ludnością dominującą a przybywającymi imigrantami.
Asymilacja a godność człowieka
Proponowana idea asymilacji imigrantów z krajów muzułmańskich do kultury europejskiej wydaje się w swych założeniach podważać godność człowieka. W kulturze europejskiej już w starożytności dążono do asymilacji ludzi Orientu. Grupą, która próbowała się oprzeć asymilacji, była wspólnota Żydów, która starała się zachować swoje zwyczaje mimo rozproszenia. Asymilacja Żydów w Imperium Rzymskim nie powiodła się, a jej próby wprowadzania zakończyły się buntami i powstaniami społeczności żydowskiej, czego konsekwencją były niestety tragiczna eksterminacja i rozproszenie społeczności żydowskiej.
Analogiczny problem powstaje we współczesnej Europie, gdzie dąży się do asymilacji społeczności muzułmańskiej, pozbawiając jej prawa do kultywowania własnej kultury, która oparta jest na prawie szariatu. (Kultura i religia muzułmanów zostały omówione w artykule Muzułmanie w numerze 2/2017 miesięcznika „Nowe Życie”).
Należy się zatem spodziewać znacznego oporu środowisk muzułmańskich, które nie są w stanie pogodzić swojego stylu życia opartego na wartościach zaczerpniętych z Koranu z obowiązującym prawem europejskim. Muzułmanie wykształceni w madrasach, może często na wzorcach radykalnych, niekoniecznie muszą być otwarci na wartości europejskie, a wręcz odwrotnie – mogą czuć się oburzeni próbą asymilacji, bo przecież uważają swoją kulturę i religię za wyższą od europejskiej cywilizacji.
Relokacja imigrantów = deportacja?
Proponowana próba relokacji imigrantów nawiązuje do bardzo niechlubnych tradycji rozpraszania ludności w ramach wielkich imperiów.
Asyria stosowała tę metodę na podbitych terenach, m.in. wielu Izraelitów zostało rozproszonych w różnych regionach imperium, a na ich terytorium osiedlono obcą ludność.