Męczeństwo św. Jana Chrzciciela

W południowym ramieniu obejścia prezbiterium katedralnego znajduje się ozdobne architektoniczne obramienie drzwi prowadzących do zakrystii. To portal z piaskowca powstały w 1517 r. z inicjatywy biskupa Jana Thurzona (1464–1520). Jest pierwszym portalem i jednym z pierwszych dzieł renesansu we Wrocławiu i na Śląsku.
Sposób opracowania pilastrów i gzymsów wraz z ornamentyką wskazuje na to, że wrocławski mistrz z dużą biegłością korzystał z północnowłoskich wzorów.
W półkolistym zwieńczeniu nad nieco masywnym gzymsem nadproża umieścił płaskorzeźbę modelowaną głębokim reliefem. Scena biblijna przedstawia męczeństwo św. Jana Chrzciciela.
Rzeźbiarska wizja humanisty
W centrum symetrycznej kompozycji znajduje się misa z uciętą głową św. Jana, z zastygłym na twarzy wyrazem głębokiego cierpienia. Poniżej klęczące, pochylone ku ziemi, ze skrępowanymi rękami i biodrami ciało Proroka, okryte ubraniem z wielbłądziej sierści.
Wokół niego stoją trzy postacie w charakterystycznych strojach z epoki renesansu. Z lewej strony ujmujący za włosy ściętą głowę kat ma na sobie obficie marszczoną koszulę z obszernymi rękawami i stójką, na nogach pończochy z podwiązkami i płytkie pantofle, jego głowę zdobi turban. U jego lewego boku wisi przypięta na pasie pochwa miecza, który trzyma w prawej dłoni, skierowany głownią ku ziemi. Gniewne oblicze zwraca ku stojącej pośrodku kobiecie w czepcu na głowie, zasłaniającym jej włosy i czoło. Ubrana jest w suknię i okryta pelerynką z wysoką stójką, jej dłonie ukryte są za ściętą głową. Wymownie spogląda w stronę kata. Młodsza kobieta, po prawej, trzyma w obu dłoniach misę pod głową św. Jana. Jej zdobny czepiec odsłania loki spływające ze skroni. Suknia z dużym dekoltem, podkreślonym bordiurą i bufami na rękawach, przylega do ciała, podkreślając jego kształt i ruch, a kaskady tkaniny układają się w tren.

Portret fundatora
Lewą stronę półkola wypełnia nieco mniejsza, przedstawiona z dużą dozą naturalizmu klęcząca postać fundatora, bpa Jana V Turzona, odzianego w szaty pontyfikalne, z infułą na głowie i pastorałem opartym o lewe ramię. W modlitewnym skupieniu, z uwagą wpatruje się w dramatyczną scenę męczeństwa swojego patrona.
Do Wrocławia przybył Jan Turzon w 1502 r. Od 1506, po śmierci Jana IV Rotha, objął rządy w diecezji wrocławskiej.
Świetnie wykształcony w Krakowskiej Akademii i w Padwie, stał się gorliwym i hojnym mecenasem, wspierał uzdolnionych uczniów, zapewniając im studia zagraniczne.