Papieska Światowa Sieć Modlitwy
październik 2025
INTENCJA MODLITEWNA – O WSPÓŁPRACĘ MIĘDZY WYZNAWCAMI RÓŻNYCH TRADYCJI RELIGIJNYCH
MÓDLMY SIĘ, ABY WYZNAWCY RÓŻNYCH TRADYCJI RELIGIJNYCH
WSPÓŁPRACOWALI ZE SOBĄ NA RZECZ OBRONY I BUDOWANIA
POKOJU, SPRAWIEDLIWOŚCI ORAZ BRATERSTWA.
Jesteśmy świadkami coraz głębszych podziałów i narastających konfliktów zbrojnych. Sytuację pogarszają ubóstwo, zmiany klimatyczne i niesprawiedliwość społeczna. W październiku Papież zachęca nas do modlitwy i refleksji nad rolą, którą religie mogą odegrać we wspólnym działaniu na rzecz rozwiązania tych problemów.
Każdy człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boga. Skoro łączy nas bycie dziećmi Bożymi, powinniśmy szukać jedności i działać razem. Na kwestię współpracy na rzecz lepszego świata zwrócił uwagę papież Benedykt XVI w Caritas in veritate: „Dla ludzi wierzących świat nie jest owocem przypadku ani konieczności, ale planu Bożego. Z tego rodzi się obowiązek, jaki mają wierzący, by zespalać swe wysiłki z wszystkimi ludźmi dobrej woli, innego wyznania lub niewierzącymi, aby ten nasz świat rzeczywiście odpowiadał planowi Bożemu: by żyć jak rodzina pod okiem Stwórcy” (nr 57). Z kolei papież Leon XIV w czasie spotkania z przedstawicielami innych wyznań i religii podkreślił: „W świecie poranionym przez przemoc i konflikty każda ze wspólnot tu reprezentowanych wnosi swój dar mądrości, współczucia oraz zaangażowania na rzecz dobra ludzkości i ochrony wspólnego domu” (19 maja 2025). Rolą wspólnoty Kościoła jest promowanie jedności i miłości między ludźmi, narodami i religiami. Mamy skupiać się na tym, co łączy, a nie dzieli.
Trzeba jednak zaznaczyć, że we wszystkich działaniach Kościoła najważniejszy ma być człowiek. Zwrócił nam na to uwagę papież Jan Paweł II w encyklice Redemptor hominis: „człowiek jest drogą Kościoła – drogą, która prowadzi niejako u podstawy tych wszystkich dróg, jakimi Kościół kroczyć powinien, ponieważ człowiek – każdy bez wyjątku – został odkupiony przez Chrystusa, ponieważ z człowiekiem – każdym bez wyjątku – Chrystus jest w jakiś sposób zjednoczony, nawet gdyby człowiek nie zdawał sobie z tego sprawy” (nr 14).
Inną ważną kwestią jest świadomość, że dialog międzyreligijny stanowi kluczowy element misji Kościoła katolickiego. Nie chodzi tutaj tylko o zwykłą solidarność i szacunek, ale o drogę do ewangelizacji, która dokonuje się poprzez dawanie świadectwa miłości. Wskazał na to Jan Paweł II w dokumencie Redemptoris missio: „Dialog międzyreligijny należy do misji ewangelizacyjnej Kościoła.
Dzień refleksji, dialogu i modlitwy
o pokój i sprawiedliwość w świecie,
Asyż, 27 października 2011 r.
HENRYK PRZONDZIONO/FOTO GOŚĆ
Rozumiany jako metoda i środek wzajemnego poznania i ubogacenia, dialog nie przeciwstawia się misji ad gentes, ale przeciwnie, jest z nią w szczególny sposób powiązany i stanowi jej wyraz.
Misja ta bowiem skierowana jest do tych, którzy nie znają Chrystusa i Jego Ewangelii, a którzy w większości należą do innych religii. Bóg powołuje do siebie w Chrystusie wszystkie narody, pragnąc im przekazać pełnię swego objawienia i swej miłości” (nr 55). Misja głoszenia Ewangelii wymaga jednak miłości i otwartości wobec prawdy obecnej w innych tradycjach religijnych.
Jakie zatem mogą być konkretne formy współpracy między religiami? Jedną z nich są wspólne modlitwy i nabożeństwa. Kolejnym istotnym obszarem współpracy są projekty humanitarne, obejmujące działania na rzecz uchodźców, walkę z ubóstwem czy prowadzenie programów edukacyjnych, które docierają do najbardziej zagrożonych grup społecznych. Ważną rolę w budowaniu relacji odgrywają regularne spotkania przedstawicieli różnych tradycji w celu wymiany doświadczeń i koordynacji działań społecznych.
Kościół katolicki uważa dialog i współpracę międzyreligijną za kluczowy element swojej misji. W świecie pełnym podziałów wspólne dążenie do pokoju, sprawiedliwości i braterstwa jest nie tylko pożądane, lecz także konieczne.
KS. ŁUKASZ SACZYŃSKI

