Głosy z dekanatów
Dekanaty nadesłały uwagi do dokumentów komisji synodalnych,
czas więc wsłuchać się w ich odpowiedzi.
BP MACIEJ MAŁYGA
Wrocław

W parafiach zakończyły się prace nad uwagami do dokumentu komisji synodalnej
SCHEMATYZM ARCHIDIECEZJI WROCŁAWSKIEJ
Na przełomie marca i kwietnia do Sekretariatu Synodu spłynęły dwa efekty prac w dekanatach. Pierwszym była lista osób, które jako przedstawiciele dekanatu wezmą udział w sesjach plenarnych synodu – to jeden duszpasterz i jedna osoba świecka. Drugim efektem prac były wspólne dla całego dekanatu uwagi do dokumentu komisji synodalnej, zbierające to, co wcześniej wypracowały pojedyncze parafie.
Prace w dekanacie były dla nas doświadczeniem nowym, dobrym i trudnym. Do tej pory nie mieliśmy okazji, aby na poziomie międzyparafialnym wspólnie rozeznawać drogi naszego życia. Tworzyliśmy zwykle luźne związki parafii, łączące siły na czas kilku akcji. Teraz musieliśmy wypracować wspólne stanowisko w kluczowych kwestiach, takich jak: rola rad duszpasterskich, nowe posługi w parafiach, przygotowanie do sakramentów, finansowanie parafii, jej ewangelizacja. Wartość merytoryczna przesłanych uwag jest duża, co pomoże w dalszych pracach komisji. Pokazało to duchową i intelektualną siłę, która jest w ludziach Kościoła. W paru dekanalnych uwagach zarysowały się poważne trudności: w jednych osobno zostały zapisane głosy księży, osobno świeckich; w innych nie stworzono spójnego stanowiska, które nadałoby pracom synodalnym odpowiedni kierunek, lecz tylko „sklejono” w jeden dokument wszystkie możliwe głosy z parafii, a nawet od poszczególnych osób. Lektura uwag pokazuje również, że w pewnych kwestiach mimo uczciwej pracy nie mamy jeszcze jasności i ciągle potrzebujemy pogłębienia tematu. Pocieszające zaś jest to, że treści uznane za brakujące w jednym dokumencie obecne są zwykle w pozostałych czterech. Uwagi zostały już przekazane komisjom synodalnym do rozeznania.
Koniec drugiego cyklu czytania słowa Bożego
W kwietniu zespoły tematyczne rozważały ewangeliczny opis spotkań ze Zmartwychwstałym. W ten sposób zakończyliśmy cykl spotkań ze znakami Pana Jezusa w Ewangelii według św. Jana, rozpoczęty prawie rok temu lekturą pierwszego znaku, czyli cudu Jezusa w Kanie Galilejskiej, gdzie objawił uczniom swoją chwałę. Co będzie dalej? To znów sprawa do rozeznania.
Parafialne i tematyczne zespoły synodalne w maju mogą przemyśleć organizację czerwcowego Dnia Jedności w parafii. Inną możliwością jest przygotowanie parafialnego czuwania w wigilię Zesłania Ducha Świętego.
Na pewno warto, aby zespoły synodalne razem się modliły – może na adoracji w ciszy w wybrany wieczór w ciągu tygodnia w parafialnym kościele? Tego bardzo nam potrzeba. Oprócz tego zespoły mogą wziąć udział w oficjalnej adoracji Najświętszego Sakramentu w intencji synodu (każdy poniedziałek o godz. 19:30 w kaplicy na Dworcu Głównym PKP we Wrocławiu).
Komisje synodalne
Ciężar prac przeniósł się do komisji synodalnych, które w dniach 25–26 kwietnia przeżyły swój dzień skupienia. Był to czas modlitwy i przygotowania merytorycznego, budowania komunii i wymiany myśli. Komisje muszą teraz zapoznać się z grubym plikiem uwag z dekanatów i stworzyć tzw. Instrumentum laboris, czyli pierwszą wersję dokumentu końcowego synodu, który we wrześniu trafi na sesje plenarne.
Komisja Główna
Wiele pracy ma Komisja Główna synodu i wspierające ją osoby: modlitwa, konsultacje, rozmowy o uwagach z dekanatów, o możliwym kształcie Instrumentum laboris. Dokument będzie miał układ podobny do Syntezy etapu przygotowawczego, czyli wyraźnie zaznaczą się w nim trzy przestrzenie nawrócenia i odnowy: komunia, formacja i misja. Będą w nim potrzebne różne treści: określenie kierunków życia w naszych parafiach, próby profetycznego spojrzenia w przyszłość, opis duchowych źródeł, z jakich czerpiemy, odpowiednie zapisy prawne. Powinien być napisany prostym, jasnym językiem. Będzie zawierał różne załączniki, które bardziej szczegółowo opiszą np. działanie parafialnej rady ekonomicznej, zasady przygotowania do bierzmowania czy funkcjonowanie dekanatu.
Znaki nadziei
Trwa Rok Jubileuszowy, podczas którego w wyznaczonych kościołach odbywają się wspólnotowe celebracje sakramentu pokuty i pojednania z indywidualną spowiedzią. W wielu kościołach działa to bardzo dobrze, dzięki wcześniejszym informacjom, wytłumaczeniu idei jubileuszu, zaproszeniu spowiedników i dobrym katechezom o warunkach spowiedzi, głoszonym w czasie celebracji. Kolejnym bogactwem szlaków nadziei, czekającym na odkrycie, są znaki nadziei. To miejsca, w których dzieje się dobro – jasne punkty na mapie naszej diecezji, z których możemy być dumni. Maj to dobry czas, by pieszo, rowerem lub samochodem wyruszyć w trasę i te miejsca odwiedzić (więcej szczegółów na stronie www.pielgrzyminadziei.pl).