Serce i rozum

W październiku tego roku zaprezentowano w Watykanie czwartą encyklikę papieża Franciszka Dilexit nos – o miłości ludzkiej i Bożej Serca Jezusa Chrystusa, w której zachęca on do odnowienia i pogłębienia relacji z Jezusem poprzez akt osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusowemu i praktykowanie tego nabożeństwa w bardziej świadomy sposób. Ojciec Święty przypomina, że Jezus zawsze jest z nami i przy nas, nigdy nas nie opuści i kocha nas miłością miłosierną, oraz pokazuje, że wszyscy jesteśmy powołani do tego, by być nośnikami tej miłości, ponieważ mamy wrodzoną umiejętność kochania. W nowej encyklice obszerny fragment dotyczy nauczania karmelitanki Teresy z Lisieux, świętej i doktor Kościoła. Nauka św. Teresy zawiera się w stwierdzeniu, że aby podobać się Chrystusowi, należy wyzbyć się swojej woli i bezgranicznie zaufać Bogu, słuchać Go oraz pozwolić działać w nas i posługiwać się nami jak narzędziami.
W sytuacji postępującej sekularyzacji, zobojętnienia religijnego i szerzącego się ateizmu pilną potrzebą staje się powrót do poszukiwań religijnych, poczucia sacrum i wartości modlitwy. Odpowiedzią na agresywność środków masowego przekazu, lansujących relatywizm moralny i przesadną tolerancję, powinna stać się chrześcijańska formacja dorosłych. Uważam, że warto, by była ona priorytetem, jest bowiem – moim zdaniem – ważniejsza od katechezy dziecięcej i młodzieżowej, która może przynieść owoce tylko wówczas, gdy rodziny będą