Papieska Światowa Sieć Modlitwy
listopad 2024
INTENCJA MODLITEWNA – ZA OSOBY, KTÓRE STRACIŁY DZIECKO
MÓDLMY SIĘ, ABY WSZYSCY RODZICE, KTÓRZY OPŁAKUJĄ ŚMIERĆ SYNA
LUB CÓRKI, ZNALEŹLI WSPARCIE WE WSPÓLNOCIE I UZYSKALI OD DUCHA
POCIESZYCIELA POKÓJ SERCA
Listopad jest miesiącem szczególnej pamięci o zmarłych. Niektórzy ograniczają swoją pamięć do zewnętrznych spraw – uporządkowania grobów, zapalenia zniczy czy postawienia kwiatów. Nie pomijając tych gestów, ludzie wiary podejmują modlitwę za zmarłych. Papież Franciszek kieruje naszą uwagę również w stronę rodziców, którzy utracili dziecko. Ta strata to bez wątpienia jedna z największych przyczyn bólu w ludzkim życiu.
Należy zauważyć, że w ostatnich latach wiele zmieniło się zarówno w świadomości społecznej, jak i w prawodawstwie w zakresie rozumienia i podejścia do dzieci utraconych przed porodem. W Polsce dopiero od 2007 r. można pochować dziecko urodzone martwo przed 22. tygodniem ciąży. Wcześniej traktowano je jako „szpitalny lub medyczny odpad”. Obecnie rodzice mają prawo otrzymać ze szpitala kartę martwego urodzenia (podstawę do sporządzenia aktu urodzenia z adnotacją o martwym urodzeniu), odebrać ciało dziecka za pośrednictwem zakładu pogrzebowego i pochować je, uzyskać zasiłek pogrzebowy z ZUS i skorzystać z urlopu macierzyńskiego. Pochówku można dokonać w grobie rodzinnym lub we wspólnym grobie dzieci utraconych, których jest coraz więcej na cmentarzach w Polsce. Zgodnie z prawem Kościoła katolickiego dziecko, które zmarło przed porodem, ma prawo do pogrzebu. W 2007 r. Międzynarodowa Komisja Teologiczna wydała dokument Nadzieja zbawienia dla dzieci, które umierają bez chrztu, zaakceptowany przez papieża Benedykta XVI, normujący te kwestie. Zdarza się także, że rodzice nie chcą lub nie są w stanie zorganizować pogrzebu z powodu traumy po utracie wskutek poronienia.
W samym Kościele w przeszłości los dzieci zmarłych bez chrztu był różnie określany i zależał od rozumienia nauki o Kościele i sakramentach, stanu wiedzy medycznej i aktualnych teologicznych tendencji. We wspomnianym dokumencie Nadzieja zbawienia… podkreśla się, że Bóg jest wolny w działaniu. Czytamy tam m.in.: „Boża łaska dociera do wszystkich ludzi i Jego Opatrzność obejmuje wszystkich […]. Bóg zatem może dać łaskę chrztu bez udzielania samego sakramentu i ten fakt powinien być szczególnie wzięty pod uwagę, kiedy udzielenie sakramentu byłoby niemożliwe. Konieczność sakramentu nie jest absolutna. Absolutna jest natomiast ludzka potrzeba Prasakramentu, którym jest sam Chrystus. Całe zbawienie pochodzi od Niego i dlatego, w pewien sposób, przez Kościół”.
Zwróćmy jeszcze uwagę, że działa coraz więcej fundacji i stowarzyszeń, w których rodzice po poronieniu mogą uzyskać wsparcie.
Grób dzieci utraconych na
służewskim cmentarzu przy kościele
pw. św. Katarzyny w Warszawie
HENRYK PRZONDZIONO/GOŚĆ NIEDZIELNY
We Wrocławiu funkcjonuje grupa wsparcia dla rodziców po stracie dziecka przy Fundacji Evangelium Vitae prowadzonej przez siostry boromeuszki (https://fev.wroclaw. pl/). Jak czytamy na stronie, „Grupa ta powstała, by rodzice dotknięci przedwczesną stratą dziecka mogli porozmawiać z innymi osobami w podobnej sytuacji, a także podzielić się emocjami i uczuciami ze specjalistą – psychoterapeutą. Dzięki temu możliwe stają się nie tylko łatwiejsze przeżycie żałoby, ale też wzajemne wsparcie i pomoc oraz odnalezienie spokoju i siły do dalszego życia”. Istnieje również wiele portali internetowych, m.in. Poroniłam. pl, gdzie można znaleźć pomoc psychologiczną oraz grupy wsparcia.
Za rodziców, którzy utracili dziecko, można się pomodlić słowami: „Wszechmogący Boże, prosimy Cię za rodziców, którzy utracili swoje dziecko, byś ich pocieszył i napełnił swoją łaską. Niech Twój Święty Duch Pocieszyciel będzie im mocą w chwilach bólu i cierpienia, niech koi ich rany i serca napełnia nadzieją życia wiecznego. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen”.
KS. BOGDAN GIEMZA SDS