Moja Niedziela
3 LISTOPADA 2024 R.
31. Niedziela zwykła
Najważniejsze
MK 12, 28B-34
Pytanie o szczyt
Zapytanie Jezusa o najważniejsze z przykazań to zadanie Mu pytania o Jego hierarchię wartości. Jako nauczyciel zostaje On „przeegzaminowany” przez jednego z uczonych. Bez ociągania, a może nawet ochoczo odpowiada.
Miłość Boga
Na pierwszym miejscu Chrystus stawia miłość do Boga. Ukochanie Stwórcy nade wszystko, uczynienie Go szczytem hierarchii wartości to przyjęcie Jego przykazań, nauki, wskazówek i postępowanie według nich. Prawdy Boga, zawarte w objawieniu, służą dobru człowieka – przyjęcie ich to także afirmacja drugiej osoby.
Miłość bliźniego
Jezus często podkreślał, że utożsamia się z każdym człowiekiem. Uczynienie czegokolwiek jednemu z ludzi to także uczynienie tego względem Chrystusa. Umiejętność dostrzeżenia Boga obecnego w każdej osobie połączona z umiłowaniem drugiego jak siebie samego powinna być wyznacznikiem wzajemnych relacji międzyludzkich.
Uczynienie Boga szczytem wartości daje gwarancję życia podjętego z miłością i dla Miłości.
10 LISTOPADA 2024 R.
32. Niedziela zwykła
Ofiarność
MK 12, 38-44
Dawanie
Gest przekazania swojej własności lub jej części na rzecz drugiego człowieka to czyn godny pochwały. Dawanie nie jest łatwe. Przeważnie nie lubimy uszczuplać swoich zasobów na korzyść innych. Mimo to jako ludzie jesteśmy do tej ofiarności zdolni – więcej nawet: powołani.
Intencja
Ofiary bywają różne. Ich fizyczna wielkość nie jest tak istotna. Choć ważne jest możliwe dobro, które przypadnie obdarowanemu, to ważniejsza jest intencja ofiarodawcy. Może przecież on swoim darem wspomóc, pocieszyć, wesprzeć, ale może także poniżyć czy dotknąć pogardą.
Odczucie
O wielkości ofiary świadczy też co innego. By faktycznie była rodzajem wyrzeczenia, musi być „odczuwalna” dla ofiarodawcy. Wdowa, która wrzucała przecież niewiele, ofiarowała niewspółmiernie więcej – dawała wszystko. Może przecież zaistnieć sytuacja, gdy ofiarodawca przekaże obiektywnie bardzo dużo, ale dla niego samego będzie to niewiele albo nawet nic.
Ofiarę mierzy się intencją i odczuciami ofiarodawcy i obdarowanego. Jezus wzywa nas do ofiarnej miłości.
Sąd Ostateczny, fragment, Kiko Argüello, ok. 2000 r.,
Domus Galilaeae (centrum formacyjne Drogi
Neokatechumenalnej) na Górze Błogosławieństw, Izrael
DEPOSITPHOTOS
17 LISTOPADA 2024 R.
33. Niedziela zwykła
Wiara w koniec
MK 13, 24-32
Zapowiedź
W całym swoim nauczaniu Jezus nie pozostawia cienia wątpliwości. Doczesność się zakończy. Kiedy to nastąpi, wie tylko Ojciec. Chrystus nie zostawia jednak swoich uczniów w zupełnej niewiedzy. Zaleca obserwacje znaków – to one, jak w całej historii zbawienia, będą zapowiedzią i zwiastunem nadejścia „owych dni”.
Oczekiwanie
Świadomość końca jest kojarzona z lękiem i obawą. Przez lata od życia Jezusa na ziemi postawa chrześcijan wobec Jego ponownego przyjścia się zmieniła. Pierwsi uczniowie Chrystusa wręcz z niecierpliwością oczekiwali, kiedy Pan powróci. Z biegiem lat niecierpliwość została zastąpiona strachem, a przecież ponowne przyjście Jezusa to ostateczne nastanie Jego królestwa.
Radość
Jezus pragnie przyjść ponownie i wypełnić obietnicę odkupienia. Kto w to nie wierzy, kwestionuje słowa samego Boga. Jezus pragnął, byśmy przez wypełnianie Jego nauki byli, po pierwsze, gotowi na spotkanie z Nim, a po drugie, z radością Go wyczekiwali.
Życie zgodne z nauką Jezusa pozwala spokojnie i z ufnością wyczekiwać Jego ponownego przyjścia.
24 LISTOPADA 2024 R.
Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata
Królestwo nie z tego świata
J 18, 33B-37
Godność króla
Piłat pyta Jezusa o to, czy jest królem. Nie jest to powód, dla którego Żydzi wydali Go pod sąd. Prawdziwą przyczyną jest wskazywanie na siebie jako Syna Bożego. To zaś mniej interesuje Piłata. Nie obchodzą go jakieś nadprzyrodzone atrybuty Chrystusa, dba jedynie o to, by nie popełnić politycznej pomyłki.
Słudzy
Jezus zwraca uwagę na swoich poddanych, którzy stanęliby w Jego obronie, gdyby Jego królestwo było z tego świata. Brak tych sług sugeruje, że albo nie ma ich w ogóle, albo są gdzie indziej. Może to oznaczać, że Jezus nie jest królem, lecz także potwierdzać, że Jego królestwo nie jest stąd.
Prawda
Świadectwo prawdy, które daje Jezus, to przede wszystkim wskazanie na królestwo wieczne. Słudzy słuchający Jego głosu to wszyscy ci, którzy zmierzają do wiecznej ojczyzny. Świadectwo prawdy objawia się w Jezusie Zmartwychwstałym i dla Piłata, który nie był tą rzeczywistością zainteresowany, pozostanie niedostępne.
Słudzy Chrystusa to pielgrzymi zdążający ku życiu wiecznemu.
KS. KACPER RADZKI
