Zacheusz – zejście z sykomory

Dziś wędrujemy do Jerycha, nazywanego Miastem Palm i uważanego za jedno z najstarszych miast na świecie. Leży w dolinie rzeki Jordan, około 270 metrów pod poziomem morza, w pobliżu szlaku handlowego biegnącego z zachodu na wschód.
Tamtędy właśnie miał przechodzić Jezus. Dowiedział się o tym Zacheusz – bardzo bogaty zwierzchnik celników. Słyszał o niezwykłym Nauczycielu i Cudotwórcy i chciał Go zobaczyć. Wraz z Jezusem szedł jednak ogromny tłum. Wszędzie towarzyszyły Mu rzesze ludzi, ponieważ wszyscy chcieli widzieć znaki, których dokonywał.
Być może pragnienie Zacheusza zrodziło się z podobnego powodu. A może było w tym coś więcej…
Jak jednak zbliżyć się do Jezusa w takich okolicznościach? Zacheusz należał do ludzi znienawidzonych przez swój naród z powodu wykonywanego zawodu – pobierał podatki na rzecz okupanta rzymskiego. W dodatku dopuszczał się oszustw i nadużyć – w ten sposób zdobył wielki majątek. Nie mógł wmieszać się, niezauważony, w tłum. Poza tym był niski, nie udałoby mu się zobaczyć Nauczyciela.
Wpadł jednak na pewien znakomity pomysł. Wdrapał się na sykomorę rosnącą na trasie Jezusa i schował między liśćmi. Miał nadzieję zobaczyć Go, sam pozostając w ukryciu…
Czekała go ogromna niespodzianka… Kiedy Jezus doszedł w to miejsce, spojrzał w górę! Wiedział, że Zacheusz tam jest. Co więcej, zaczął z nim rozmowę!
– „Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu” (Łk 19, 5b).
Zacheusz zapomniał o tłumie, o nienawiści wobec siebie, o tym, co inni o nim powiedzą czy pomyślą. Liczyło się tylko to, że On chce przyjść do jego domu! „Zszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany” (Łk 19, 6).
To bliskie spotkanie z Jezusem przyniosło błogosławione skutki dla Zacheusza i jego rodziny. Jezus wiedział, że Zacheusz szuka Boga mimo grzesznego do tej pory życia. Na to poszukiwanie zareagował dobrocią i miłością. To z kolei przemieniło serce celnika, który postanowił oddać wszystko poczwórnie tym, których skrzywdził, a ponadto rozdać połowę majątku ludziom biednym. Jego zwrócenie się ku Bogu okazało się szczere.
Jezus to potwierdził: – „Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu […]. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł odszukać i zbawić to, co zginęło” (Łk 19, 9b-10).