Synodalny zespół parafialny to nie kolejna wspólnota

Synod nie jest jedną z wielu ważnych spraw w diecezji i parafiach. On dzieje się na innym poziomie – to modlitewny namysł nad wszystkimi ważnymi sprawami. Zespół synodalny nie jest jedną ze wspólnot w parafii, nowym rodzajem kręgu biblijnego czy grupy uwielbienia. To platforma jednocząca różne wspólnoty, ruchy i jednostki z parafii. Ryzyko zamiany synodalnego zespołu parafialnego we wspólnotę typową dla ruchów czy grup modlitewnych jest duże. Będzie źle, gdy ktoś stwierdzi: „Jestem już we wspólnocie, nie muszę należeć do zespołu synodalnego”. Zespół bardziej przypomina radę parafialną – choć i dla niej nie jest żadną konkurencją, lecz wsparciem.
Pierwsze spotkanie zespołu
W wybranym dniu września spotyka się parafialny zespół synodalny. Układ znamy: dzielenie się słowem, adoracja i agapa. W trakcie tej ostatniej należy wypełnić „Deklarację uczestnika zespołu synodalnego” oraz zapoznać się z Regulaminem (szczególnie z art. 36–46) – instrukcją naszego działania.
Osiem znaków Jezusa
Podczas presynodu czytaliśmy Listy do siedmiu Kościołów Apokalipsy. Teraz czytamy fragmenty Ewangelii wg św. Jana o znakach Pana Jezusa. Pierwszym jest cud przemiany wody w wino, skąd pochodzi motto synodu: „Uczyńcie wszystko, co wam powie Syn” (por. J 2, 5). We wrześniu czytamy o drugim znaku: uzdrowieniu syna dworzanina (J 4, 46-54). Sekretariat opracował stosowne pomoce.
Działania dekanalnego zespołu wsparcia
We wrześniu działa dekanalny zespół wsparcia. Tworzą go ksiądz dziekan, wicedziekan i dekanalny ojciec duchowny oraz świeccy różnych parafii. Zadaniem zespołu jest organizacja październikowego dekanalnego spotkania wszystkich zespołów parafialnych. Ksiądz dziekan do 18 września przesyła do Sekretariatu Synodu informację o miejscu i czasie pierwszego, październikowego dekanalnego spotkania synodalnego, a także imię i nazwisko proponowanego katechisty. Katechiści mają spotkanie formacyjne dnia 23 września, w Sekretariacie Synodu.
Jest synteza
Powstała synteza, która zawiera owoce prac parafialnych i tematycznych zespołów presynodalnych. Wiemy, co w przestrzeniach komunii, formacji i misji jest już mocne, a co wymaga nawrócenia i odnowy. To obowiązkowa lektura dla każdego, kto kocha Jezusowy Kościół na naszej ziemi.