Dziękujemy!
Maj to przede wszystkim uroczyste otwarcie II Synodu Archidiecezji Wrocławskiej
w Niedzielę Zesłania Ducha Świętego.
BP MACIEJ MAŁYGA
Wrocław
Eucharystia na otwarcie II Synodu Archidiecezji Wrocławskiej,
Katedra Wrocławska, 19 maja 2024 r.
FOT. MICHAŁ ŻÓŁKIEWSKI/NOWE ŻYCIE
Jako Komisja Główna i Sekretariat Synodu bardzo dziękujemy za Waszą pracę, od września do dziś. Za każde spotkanie, kiedy musieliście zapierać się samych siebie, kiedy wygrały wytrwałość i wierność, kiedy nadzieja okazała się mocniejsza od zwątpienia i opadłych uczuć, kiedy ufność w Ducha pokonała kryzys. Dziękujemy kapłanom, osobom życia konsekrowanego i wiernym świeckim. Dziękujemy także tym, którzy nie uczestniczyli bezpośrednio w spotkaniach, ale wspierali synod modlitwą i życzliwym słowem.
To był maj (i kwiecień)
„Proces synodalny był dla nas bardzo ważny i cieszymy się, że mogliśmy być jego częścią. Na pierwszych spotkaniach bardzo często wracał temat wytrwałości i modlitwy. Na spotkaniach roboczych odkrywaliśmy, jak bardzo tematy komunii, formacji i misji łączą się ze sobą. Bardzo byśmy chcieli, żeby w jakiś sposób w dalszym ciągu były kontynuowane w naszej parafii”. To fragment jednej z syntez, które spłynęły do Sekretariatu Synodu. Bardzo za nie dziękujemy! I od razu odpowiadamy – nasza droga się nie kończy.
Odbyło się sporo diecezjalnych spotkań związanych z synodem: dziecięce spotkanie muzyczne „Iskra” (7 kwietnia), diecezjalny dzień skupienia kobiet „Szczęśliwa, która uwierzyła” (20 kwietnia), dwa spotkania dla zaangażowanych w synod (6 i 27 kwietnia), Rada Kapłańska (9 kwietnia) i Konferencja Dziekanów (15 kwietnia). Do tego wiele spotkań na poziomie dekanatu i parafii, zwłaszcza praca nad syntezami. A także publikacja listu papieża Franciszka do kapłanów „Proboszczowie dla synodu” (2 maja).
Maj to przede wszystkim Eucharystia, otwierająca synod, w Niedzielę Zesłania Ducha Świętego. Ty, Czytelniku, już wiesz, jak to wszystko wyszło. Ja piszę te słowa kilka dni przed wydarzeniem: ostatnie przygotowania, próby chóru i orkiestry, odmierzanie, jak długą litanię da się zaśpiewać, idąc z kościoła na Piasku do katedry, próby z otwieraniem drzwi katedry… Wszystko na chwałę Boga i dla umocnienia nas w drodze nawrócenia.
Prócz tego w maju odbywają się w parafiach ostatnie spotkanie presynodalne, pomyślane jako święto dziękczynienia (okazja do podsumowania i podziękowania sobie nawzajem za niemal roczną pracę). Tematem jest Kościół w Laodycei.
To będzie czerwiec
W czerwcu zespoły parafialne spotykają się wedle metody Rozmowy w Duchu Świętym ze słowem Bożym. To już nie Listy do Kościołów Apokalipsy, lecz scena z Kany Galilejskiej, obecna w haśle synodu (J 2, 1-11). Zespoły mają w tym czasie szansę, by zaktualizować swój skład. Jeśli ktoś chce swój udział w formacji i pracach zespołu zakończyć, to jest ten moment. Ale to też chwila, aby zaprosić – przede wszystkim osobiście – inne osoby, które mogą wnieść dobro w życie parafii, zwłaszcza młodzież i przedstawicieli rodzin. Takich osób jest wiele; może do tej pory przyglądali się z boku, nie byli przekonani co do sensu synodu. Teraz warto ich wezwać. Członkowie zespołu otrzymają „Deklarację uczestnika zespołu synodalnego”, ustalą kalendarium i zapoznają się ze swą misją.
Ważnym spotkaniem w tym miesiącu będzie ostatni rejonowy dzień skupienia, 17 czerwca, poświęcony pierwszemu znakowi Pana Jezusa (Kana Galilejska). Zrobimy wtedy pierwszy krok w stronę współpracy w dekanacie, co jest jednym z postulatów syntez parafialnych. Podczas pierwszego roku trwania właściwego synodu nie będzie spotkań w rejonie, lecz w parafiach i w dekanatach (od września raz w miesiącu, na zmianę parafia i dekanat). 17 czerwca poznamy się, zobaczymy i zaczniemy myśleć o naszym wspólnym byciu i działaniu. Spróbujemy z wiernych świeckich zbudować dekanalny zespół wsparcia, który pomoże księdzu dziekanowi (oraz wicedziekanowi i dekanalnemu ojcu duchownemu) w dziele synodu na poziomie dekanatu.
Syntezy, syntezy, syntezy
Czytamy syntezy. Niektóre mają wiele stron, inne mieszczą się na jednej kartce. Wszystkie mówią o komunii, formacji i misji: w Kościele gromadzi nas Jezus, Jego słowo i sakramenty, dlatego jesteśmy razem; szukamy adoracji i spotkań z Ewangelią; potrzebujemy solidnej formacji osób świeckich, które wesprą kapłanów; niezastąpiona jest rola rodzin; szukamy sposobu katechizacji dzieci, we współpracy parafii i rodziców; metodą jest ciągle świadectwo; małe grupy w parafii; kawiarenka i spotkania po niedzielnej Eucharystii; nowy sposób życia parafii; przemyśleć przygotowanie do sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego; różnica w duszpasterstwie parafii Wrocławia i małych wsiach; koniec z masowym przystępowaniem do sakramentów… Wszystko to zostanie zebrane w jednej syntezie diecezjalnej. Na jej podstawie powstaną komisje synodalne, które po raz pierwszy spotkają się 22 czerwca.
