Ruszamy dalej
Doświadczenie słuchania Boga i siebie nawzajem, odkrycie więzi z Kościołem
diecezjalnym, różnorodność osób zjednoczonych wiarą, bliskość wielu księży – to
pierwsze dobre owoce spotkań presynodalnych.
BP MACIEJ MAŁYGA
Wrocław
„[…] posłyszałem za sobą potężny głos, jak gdyby trąby mówiącej: «Co widzisz, napisz w księdze i poślij
siedmiu Kościołom: do Efezu, Smyrny, Pergamonu, Tiatyry, Sardes, Filadelfii i Laodycei»” (Ap 1, 10-11).
Na zdjęciu: ruiny Laodycei, Turcja
A.SAVIN/WIKIMEDIA COMMONS FAL
Parafialne (i nie tylko) zespoły presynodalne dalej formują się i pracują. W maju odbędzie się spotkanie w parafii jako święto dziękczynienia zespołu: adoracja oraz słowo (List do Kościoła w Laodycei, Ap 3, 14-22), a także podsumowanie i podziękowanie sobie nawzajem za całoroczną pracę. W czerwcu spotkanie w parafii będzie poświęcone reorganizacji zespołu: najpierw adoracja oraz słowo (Kana Galilejska, J 2, 1-11), potem poruszone zostaną sprawy aktualizacji składu, zaproszenia nowych osób, przedstawienia „Deklaracji uczestnika zespołu synodalnego” oraz ustalenia kalendarium i zasad przyszłych spotkań. Na 17 czerwca 2024 r. zaplanowane zostało ostatnie spotkanie w rejonie, w tym poznanie się uczestników w ramach własnego dekanatu.
Syntezy spływają
Kwiecień był miesiącem spływania syntez. Większość została spisana według słów kluczy: komunia, formacja i misja. W każdej z tych części próbowaliśmy zachować podział na trzy punkty: co jest dla nas wspólne, co wymaga pogłębienia, co jest konkretnym rozwiązaniem. Trwa lektura wszystkich sprawozdań i redagowanie syntezy. Na jej podstawie określone będą przestrzenie dla prac komisji synodalnych.
Wyrazem zaufania do Ducha Świętego jest fakt, że mija rok od zapowiedzi synodu, a nie ma ustanowionych komisji synodalnych (nie mówiąc o „dokumencie końcowym”). To także zaufanie do pracy wszystkich zespołów presynodalnych. Komisje mają być odpowiedzią na problemy rzeczywistości, które wspólnie rozeznajemy na modlitwie i w ramach „rozmowy w Duchu Świętym”.
Pierwsze wnioski
Za nami spotkania dla chętnych, zaangażowanych w synod (6 i 27 kwietnia). Przebieg był klasyczny: najpierw adoracja Najświętszego Sakramentu, potem spotkanie w grupach. I kilka pytań, na które trzeba było odpowiedzieć: Jak przebiegł presynod w zespołach? Czego na przyszłość unikać? Co warto umacniać?
Co było dobre? Doświadczenie słuchania Boga i siebie nawzajem. Kształt presynodu jako diecezjalnych rekolekcji, z naciskiem na formację duchową. Dla wielu ważne było odkrycie więzi z Kościołem diecezjalnym, różnorodność osób zjednoczonych wiarą, bliskość wielu księży. Oraz nadzieja.
Co było trudne? Za szeroki zakres pytań, które były rozważane w czasie spotkań, rotacje w składzie zespołów, ich „hermetyczność”. Nieraz brakło zaangażowania księży – przy podkreśleniu, że tam, gdzie byli obecni i chętnie przewodzili spotkaniom, praca była wyjątkowo owocna.
Co dalej? Padły propozycje, aby zespoły presynodalne kontynuowały swą formację i pracę. Pojawiła się nadzieja na powstanie rad duszpasterskich i utworzenie diecezjalnego centrum formacji. Zrodziły się pomysły na tworzenie więzi i współpracy na poziomie dekanatu, między parafiami.
Kościół w Laodycei
Przeczytaliśmy wspólnie sześć Listów do Kościołów. Został ostatni, najbardziej ponury, do wspólnoty w Laodycei. To także najbardziej znany list, ponieważ z niego pochodzą słowa: „Obyś był zimny albo gorący! A tak, skoro jesteś letni i ani gorący, ani zimny, chcę cię wyrzucić z mych ust” (Ap 3, 15b-16). Nieraz powtarzany jest także inny fragment: „Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli ktoś posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną” (Ap 3, 20). Wspólnota w Laodycei (o ile można ją tak nazwać) jest pełna pychy, uważa, że nie potrzebuje nawrócenia i odnowy. Jest bogata materialnie, ale w rzeczywistości panują w niej bieda, ślepota i nagość (por. Ap 3, 17c). W tym liście też się niestety w różnej mierze odnajdujemy, osobiście i jako wspólnota.
Otwarcie synodu i droga do Wielkiego Jubileuszu Roku 2033
W Niedzielę Zesłania Ducha Świętego, 19 maja, otwieramy synod. O godzinie 14.30 rozpoczniemy katechezę w kościele NMP na Piasku, potem przejdziemy w procesji do katedry. Tego dnia jako Kościół lokalny rozpoczniemy naszą wspólną drogę do Wielkiego Jubileuszu Roku 2033. To już za 9 lat będziemy przeżywać wyjątkową rocznicę paschy Pana Jezusa, a także zesłania Ducha Świętego na jerozolimską wspólnotę. Na razie zaczynamy o tym myśleć, ale z czasem pojawią się coraz bardziej konkretne inicjatywy.
Dobra wiadomość dla miłośników muzyki i słowa: niedługo zostanie otwarty konkurs na hymn synodu. Zapraszamy do udziału.
Diecezjalny kalendarz
Może w kalendarz diecezji na stałe wpisze się kilka wydarzeń, które swój początek mają w synodzie. 7 kwietnia 2024 r. swoje wielkie spotkanie miały dzieci z 19 scholi parafialnych, w ramach Dziecięcego Spotkania Muzycznego „Iskra”. 20 kwietnia 2024 r. spotkały się kobiety w ramach dnia skupienia „Szczęśliwa, która uwierzyła”. Od lat swe regularne spotkania ma młodzież. Kto jeszcze został? Mężczyźni, rodziny? Tu podkreślmy – każde takie spotkanie ma wspomóc naszą codzienność, przysłużyć się naszemu zwyczajnemu życiu.
