Pryscylla i Akwila – wierni pomocnicy Pawła
Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu,
który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii.
(Dzieje Apostolskie 18, 18)
Poznajemy dziś żydowskie małżeństwo, które przyjęło wiarę chrześcijańską – Pryscyllę i Akwilę. Akwila pochodził z Pontu w Azji Mniejszej (obecnie w Turcji), lecz mieszkał wraz z żoną w Rzymie. Kiedy cesarz Klaudiusz swoim dekretem wygnał wszystkich Żydów, para ta przeprowadziła się do Koryntu (Grecja).
Tam Akwila kontynuował pracę, szyjąc i sprzedając namioty. Choć w świecie rzymskim praca fizyczna była pogardzana, to w kulturze żydowskiej ceniono tych, którzy trudnili się rzemiosłem i handlem.
Właśnie w Koryncie małżonkowie poznali Pawła i zaprosili go do swojego domu. Zaczęli mu pomagać. Odtąd wspólnie pracowali przy wytwarzaniu namiotów. A w soboty (szabat) Paweł głosił w synagodze Dobrą Nowinę o zbawieniu w Jezusie (Dz 18, 1-3). Pryscylla i Akwila zaprzyjaźnili się z Pawłem, który przez dłuższy czas u nich mieszkał. Więź duchowa i wspólne pragnienie głoszenia Chrystusa Zmartwychwstałego łączyły ich jeszcze mocniej.
Półtora roku później małżeństwo ponownie się przeprowadziło – wyruszyli razem z Pawłem w podróż do Syrii, a potem osiedli w Efezie. Możliwe, że nadal wykonywali swoje rzemiosło, by się utrzymać. Ich nowy dom stał się miejscem ożywionej ewangelizacji.
W Efezie poznali Apollosa (Żyda z Aleksandrii) i zatroszczyli się o jego prawidłowy rozwój duchowy. „Gdy go Pryscylla i Akwila usłyszeli, zabrali go ze sobą i wyłożyli mu dokładnie drogę Bożą” (Dz 18, 26). Mieli dobry wpływ na wszystkich, którzy zatrzymywali się w ich domu: Koryntian, Efezjan, Rzymian. Ich znaczenie podkreśla sam Paweł, pisząc o nich: „Pozdrówcie współpracowników moich w Chrystusie, Pryskę i Akwilę, którzy za moje życie nadstawili karku i którym winienem wdzięczność nie tylko ja sam, ale i wszystkie kościoły [nawróconych] pogan” (List do Rzymian 16, 3-4).
Ciekawe, że Łukasz i Paweł, pisząc o nich, jako pierwszą wymieniają Pryscyllę, przed Akwilą – świadczy to o szacunku, jakim ją darzą, i o ważnej roli, jaką wypełniała, zarówno w domu, jak i w Kościele.
Gdy zmarł cesarz Klaudiusz, Pryscylla i Akwila wrócili do Rzymu. W tę wędrówkę wyruszyli również z Pawłem.
ILUSTRACJA MWM
Pozostali w Rzymie dziesięć lat, po czym z powrotem udali się do Efezu, być może z powodu prześladowań chrześcijan za cesarza Nerona.
Według tradycji i zapisów w apokryfach Pryscylla i Akwila mieli dwóch synów: Klemensa i Niketasa. Zamieszkali ostatecznie w Magnezji (Turcja), gdzie Pryscylla zmarła, a Akwila zginął śmiercią męczeńską (wcześniej został biskupem Heraklei Pontyjskiej).
Nasi bohaterowie są dla nas przykładem prawdziwie chrześcijańskiego małżeństwa i rodziny – tu głoszona wiara realizowała się w życiu codziennym. Stali się świadectwem dla wszystkich, którzy przebywali w ich domu. Każdy z nas, ty także, może być takim świadkiem Jezusa – dla najbliższych i innych, którzy się wokół nas znajdują. Proś dzisiaj Pana, byś umiał żyć zgodnie z wiarą i wartościami, które wyznajesz.
EWA CZERWIŃSKA
